- Karaman'da tedavisi süren Ganime Bük, kendisini hastanede ziyaret ederek sağlık durumunu soran çocuklarını "Sizleri gördüm, ben çok güçlüyüm" diyerek teselli etmeye çalıştı
- Çocuklarına hasretini öperek dindirmeye çalışan Bük:
- "Kendi halime sevinince utanıyorum. Onca insan orada can çekişirken, sen çocuklarını gördün diye nasıl mutlu olacaksın? Bunları düşününce, sevindiğim aklıma gelince insanlığımdan utanıyorum"

Kahramanmaraş merkezli depremler etkilenen Hatay'da enkazdan kurtarılan annenin, tedavi gördüğü hastanede 3 çocuğuyla bir araya geldiği anlarda duygusal dakikalar yaşandı.

"Asrın felaketi" olarak nitelenen Kahramanmaraş merkezli depreme Hatay'ın Antakya ilçesinde eşi ve çocuklarıyla yakalanan 29 yaşındaki Ganime Bük, evden dışarı çıkmaya çalıştığı sırada çöken binanın enkazında kaldı.

Yaklaşık iki saat sonra enkazdan kurtarılan Bük, hastaneye kaldırıldı.

Vücudunda kırık ve ezikler oluşan Bük, önce Mersin'e, ardından da Karaman Eğitim Araştırma Hastanesi'ne sevk edildi.

Ameliyatların ve yoğun bakım tedavisinin ardından servise alınan Bük'ü, çocukları Muhammet Emrah (11), Rabia (9) ve Rümeysa Bük (7) hastanede ziyaret etti.

Günler sonra görüşen ve yataktan kalkamayan anne ile çocukların kavuşmalarında duygusal anlar yaşandı.

Çocuklarıyla gözyaşlarına hakim olamayan Bük, hasretini evlatlarının ellerini öperek dindirmeye çalıştı.

Bük, sağlık durumunu soran çocuklarını, "Sizleri gördüm, ben çok güçlüyüm." diyerek teselli etmeye çalıştı.

- "Şu an kendi halime, sevip sevinemeyeceğimi bile bilmiyorum"

Yaşadıklarını yakınlarının ve doktorların desteğiyle atlatmaya çalışan Ganime Bük AA muhabirine, çocuklarına günler sonrası kavuştuğu için çok mutlu olduğunu söyledi.

Ağrıları ve yaraları olmasına rağmen sağlık durumunun çok daha iyi olduğunu vurgulayan Bük, kavuşma anına ilişkin duygularını şöyle dile getirdi:

"Günler sonra çocuklarımı gördüm. Aslında söylenecek bir kelime var mı bilemiyorum. Onları iyi gördüm. Çok sevindim. Kendi rahatsızlığımı unuttum. Her halimize şükrediyorum. Enkazın altında da kalabilirdik. Çocuklarım da kalabilirdi. Hala o kadar çok vatandaşlarımız, yavrularımız, bebeklerimiz enkaz altındalar. Ölenler var. Şu an kendi halime, sevip sevinemeyeceğimi bile bilmiyorum. Kendi halime sevinince utanıyorum. Onca insanlar orada can çekişirken, sen çocuklarını gördün diye nasıl mutlu olacaksın? Bunları düşününce, sevindiğim aklıma gelince insanlığımdan utanıyorum."

Bük, depremzedeler için sürekli dua ettiğini, aklının hep onlarda olduğunu kaydetti.